Artist

Jelle Cleymans (1985) is zanger, acteur, presentator en liedjesschrijver.

Album  ‘Welk oog en hoeveel tranen’ (release : feb 2013)

In 2013 bracht Jelle “Welk oog en hoeveel tranen” uit; zijn ode aan de imperfecte liefde. De titelsong bleek een schot in de roos. Het nummer steeg naar plaats 1 in de Vlaamse top 10 en het kreeg van het Radio 2 publiek de prijs voor het beste Nederlandstalige nummer van dat jaar. Het album kreeg ook fijne recensies van de pers. Een opvolger kon dus niet achterblijven.

Album ‘Napoleon XXIII’ (release: nov 2015)

In 2015 werd Jelle 30 en maakte hij een voorlopige balans op in zijn derde soloplaat ‘Napoleon XXIII’. Heeft het leven hem al goed bediend? En bediende hij het leven wel genoeg?
Een kluwen van vragen die hem maar één zekerheid biedt: twijfel!

Napoleon XXIII is een twijfelaar. Nochtans is hij vastberaden geboren. Volgens zijn moeder zelfs met een helm op zijn kop. De twijfel moet er dus geruisloos ingeslopen zijn. En het wordt erger. Hoe meer toeren rond de zon, hoe meer vragen hij zich stelt.
Maar hij sust zich met de gedachte dat vragen stellen gezond is en alleszins niet schadelijk voor de bloeddruk. Of toch? Twijfel.

Album ‘Vallen en Opstaan’ (release: nov 2022)

In 2022 stelde Jelle ‘Vallen en Opstaan’ voor.

Als we vallen, moeten we opnieuw rechtkrabbelen,

niet twijfelen en gewoon weer die fiets op. En gewoon blijven trappen.

Als ons gezicht onherkenbaar besmeurd is door de modder,

dan vegen we het weer schoon. En gewoon, gewoon blijven trappen.

Op onze zoektocht naar het grootste geluk, moeten we af en toe een beetje afzien. Dat hoort er nu eenmaal bij. Maar als we dat doen, dan wacht de velodroom op ons als opperste beloning.

Roubaix is Cleymans’ vierde soloalbum. In zijn eigen, frivole stijl brengt hij een ode aan het struggelen. Hij probeert de schoonheid van het afzien te grijpen in een dozijn nieuwe songs. Want niemand ontsnapt aan een gezonde portie twijfel of tegenslag. Ook een zanger niet. Dan kunnen we het maar beter proberen te omarmen. Dan kunnen we er maar beter mee aan de slag. Er af en toe om huilen. Maar er vooral een goeie geut om lachen.
Sommigen zijn een vlakke tijdrit, maar wij, wij zijn Parijs-Roubaix.

Credits:
Jelle Cleymans: tekst & muziek
Jo Mahieu: productie & arrangementen
Yves Baibay: drums, percussie
Peter Verhaegen: elektrische bas, contrabas, zang
Alano Gruarin: toetsen
Patrick Steenaerts: gitaren
Jan Cleymans: tenorsax, basklarinet
Jo Mahieu: gitaren, percussie, glockenspiel, omnichord
Elke Bruynseel: zang
Geert Clarisse: Illustratie

Credits foto: Koen Bauters

Zonen met vaders, kortweg ZMV, zijn de makers van het album ‘Ogen voor een andere blik’.

Een mooie, echte, spannende, Nederlandstalige plaat. Een eclectisch, maar organisch album voor elk seizoen met intrigerende melodieën en straffe teksten dat pas na ettelijke luisterbeurten de helft van haar geheimen prijsgeeft. Donkere en lichte synths, etherische en aardse gitaren, stomende en subtiele blazers, wilde en kabbelende ritmesecties, mannelijke en vrouwelijke stemmen buitelen over elkaar heen, maar lijken één ding gemeenschappelijk te hebben: ‘een stem geven aan de dagdagelijkse poëzie van de underdog’.

We maken bovenaardse ondergrondpop die een unieke plek inneemt binnen het Nederlandstalige genre, het enige genre dat eigenlijk geen genre is.

Aan de plaat werd in verschillende sessies over bijna twee jaar gewerkt in de Boma Studio onder het zachte meesterschap van producer Frederik Segers (FULCO, Roland, STADT, PJDS…). Bijna tweehonderdvijftig crowdfunders zorgden financieel en met hun liefde mee voor de totstandkoming van dit album.

Release: 10/01/2020

Meer dan twintig jaar geleden ontpopte Sabien Tiels zich als singer-songwriter en scheerde ze hoge toppen met haar eerste album “Hou je morgen nog van mij” waaruit “Trein” beslist haar grootste hit werd. Het vervolg is gekend. Trouw aan haar eigen muziekstijl baande ze zichzelf een weg doorheen het Nederlandstalige muzieklandschap waarin ze nu als “vaste waarde” wordt gezien.

Sabien Tiels stelt CD “Mannelijk Schoon” schoon

Voor haar zevende full-album “Mannelijk Schoon” en gelijknamige theatervoorstelling wist Sabien heel wat charismatisch mannelijk schoon te strikken. Ze schreef – gedreven door de muze – 10 fonkelnieuwe songs met niemand minder dan Stef Bos, Nol Havens (VOF de Kunst), Rocco Granata, Johan Verminnen, Berlaen, Guido Belcanto, Stoomboot, Hans de Booij, Wigbert en Marcel de Groot. Het duet “Is het dit nu” met Marcel de Groot werd een regelrechte radiohit.

Mannelijk schoon: release: november 2016

      Eric Fimmers

Lees meer

Katy Too is terug van weggeweest en serveerde eind augustus 2021 meteen een pareltje van een nieuwe single. ‘Sunset Sundown’ werd geschreven tijdens een avondwandeling op de Kalmthoutse Heide, jawel!

Achter Katy Too zit de stem van Leen De Haes uit Kalmthout, met roots in Heist-op-den-Berg. Ze groeide op met platen uit de sixties en seventies zoals The Beatles, Bruce Springsteen, The Mamas and the Papas, Dolly Parton, en dat hoor je in haar songs. Flarden poprock, folk, country en singer-song.

Ooit stond ze met Bint in de finale van Humo’s Rock Rally en daarna leverde ze twee albums af: ‘Quest For Honey’ (2012), een puik debuut, en vier jaar later volgde ‘Nine Lives’ (2016), dat goed onthaald werd door pers, en radio, en geproducet door Wigbert.

 ‘Sunset Sundown’ is een voorsmaakje van de derde plaat, ‘Fortysomething’, een persoonlijk album, waarin Katy Too je meeneemt in haar wereld als veertiger. Zo wandel je in ‘Sunset Sundown’ mee door de heide. Rust zoeken en vinden in de schoonheid en kracht van de natuur. Kabbelend mooi. Laat die Indian Summer maar komen.

Sam Pieter Janssen (SJ Hoffman, And Then Came Fall, DRIFTWOOD) producete het album.

De volgende muzikanten kleurden het album in: Simon Casier: basgitaar (Balthazar, Douglas Firs, Senne Guns, ….), Steven Van Gelder: drums & engineering (Hydrogen Sea, Lady Linn, GEIKE, …), Peter Lesage: keys (Ertebrekers, Flip Kowlier, …), Bart Boonen: elektrische gitaar (Eddy & les Vedettes, The Pop Gun), Chantal Kashala & Steve Kashala: backing vocals (Bajoli, Dana Winner, Milow, Natalia, Sam Vloemans,… ).

Producer Sam Pieter Janssens: “Het maken van ‘Fortysomething’ – de samenwerking tussen Leen en mezelf – verliep heel natuurlijk, bijna rimpelloos. De rode draad in het album raakt ook bij mij, eveneens een prille veertiger, een gevoelige snaar. Daardoor liep het hele productie- en opnameproces als vanzelf. Alsof ons intern kompas dezelfde richting aangaf.”

Ode aan Marva

JackoBond, of singer-songwriter Riet Muylaert schrijft tekst en muziek van haar eigen liedjes, maar voor dit project brengt ze ode aan het repertoire van Marva.

Dit zegt JackoBond zelf over het project: “Ik dans met een ander maar ik kijk naar jou”

Dat zong mijn moeder vaak toen ze met mij als kind door de living danste.  Nu ik haar leeftijd heb, snap ik waarom ze uit volle borst meezong met Marva. Marva deed haar dromen.  Dromen van “Eilanden in groen en blauw”.  En ik zag hoe gelukkig Marva mijn moeder maakte.

Ter ere van Marva, en ook een beetje ter ere van mijn moeder, breng ik met mijn band Jackobond een Ode aan Marva in de Vlaamse theaters.

Omdat er in deze tijden nood is aan dromen, aan “herinneringen aan zoveel mooie dingen”.

Release: april 2017

 Hans Van Geel

Meet the band: DANSKNY

Katrien Verfaillie, die in het voorjaar van 2020 een YouTube-hit scoorde met ‘Kunnik nemi na joen komn’, brengt tijdens de Week van de Zorg een nieuw album uit met 12 nummers.
Met een mooi luisteralbum waarin ze voor het eerst haar zangstem ontdekt, brengt ze op haar manier hulde aan alle zorgwerkers. Warme melodieen, prachtige West-Vlaamse teksten en stemmige pianostukken komen mooi bij elkaar.

́Het mooiste lied van 2020? Dat komt wat mij betreft op naam van Katrien Verfaillie.
Zelden zo’n mooi, warm en zacht West-Vlaams gehoord… ́
Ook taalicoon Martine Tanghe raakte vorig jaar in de ban van de Westhoek-bewerking van La Montagne van Jean Ferrat. Want het was daarmee dat beroepspianiste Katrien Verfaillie in het voorjaar van 2020 Vlaanderen verraste.

Niet met een pianostuk dus, het werk dat Katrien al jaren brengt onder de naam Pigeon on Piano. Maar, mede onder impuls van coach Raf Walschaerts (Kommil Foo), voor de eerste keer met een gezongen lied, recht uit het hart. In  ́Kunnik nemi na joen komn’ bezingt Katrien het gemis van elkaars warme aanwezigheid. Het lied sloeg in als een bom en ging meteen viraal op sociale media.
Bijna een half miljoen views op YouTube was het resultaat.

Het lied dat een gevoelige snaar raakte in volle Coronatijd, leverde haar niet alleen veel felicitaties op bij het brede publiek. Het bracht haar ook het plotse besef dat er zovele mensen zijn die zich al jaren – los van een wereldwijde pandemie- belangeloos en vol toewijding, bekommeren om zieken, ouderen en hulpbehoevenden en door hun inzet de eenzaamheid van velen doorbreken.

Gie zorgt

Dat besef liet haar niet meer los en dus kroop Katrien opnieuw achter de piano.
Om vijf nieuwe, authentieke nummers te schrijven die hulde brengen aan die zorgenden.
Het levert nu een schitterend warm luisteralbum op.
De CD start met  ́Kunnik nemi na joen komn’ en baadt verder in een mooie luistersfeer. Stemmige pianostukken wisselen af met nieuwe West-Vlaamse nummers. Nu eens gevoelig, dan weer met een kwinkslag, maar altijd met het zachte timbre dat Katrien eigen is.

“Ik vind het fijn om mijn gevoelens niet alleen in melodieen uit te drukken, maar ook in mijn moedertaal. En die moedertaal is het Westhoeks. Daar kan ik mij het best in uitdrukken, daar kan ik extra warmte mee brengen. En dat is wat ik beoog met mijn nummers: warmte en rust brengen in vaak hectische tijden, zeker voor de mensen in de zorg voor wie ik bewondering heb. Geen evidente jobs, je moet ervoor geboren zijn.”

Gie zorgt – release op 15 maart 2021 – www.katrienverfaillie.be

© Lieven Dirckx