Category

Artist

Artist

The High Kings

The High Kings uit Dublin zijn in eigen land zonder twijfel de grootste Irish folkband. Al sinds hun gevierde debuut in 2008 domineren The High Kings het Ierse muzieklandschap. Zo werd hun debuutplaat meteen bekroond met de eervolle titel “Irish Folk Band of the Year”.

Deze meesterlijke muzikanten staan bekend om hun grenzeloze passie en bruisende energie. Het zijn dan ook niet de minste….De groep wordt gevormd door Finbarr Clancy (zoon van één van de legendarische Ierse ’60s band The Clancy Brothers), Brian Dunphy,  Darren Holden (beiden uit Riverdance, met meer dan 25 miljoen bezoekers de meest succesvolle dansproductie wereldwijd), en hun nieuwste lid, Paul O’ Brien. Een samenloop van omstandigheden leidde tot het ontstaan van The High Kings in juni 2007, toen Brian, Darren, Finbarr en voormalig lid Martin Furey werden samengebracht in een gloednieuwe Ierse balladegroep. Allen opgegroeid in de Ierse muzikale traditie, maar met recht en reden de nieuwe generatie van de Ierse traditionele muziek. Samen bespelen ze maar liefst 13 instrumenten, wat leidt tot een uniek geluid. Hun krachtige live-optredens zijn als een vurige vonk die overslaat op het publiek.

Hun muziek heeft hen over de hele wereld gebracht, met uitverkochte zalen in Engeland, Duitsland, de Verenigde Staten en Nederland. In 2012 traden ze zelfs op voor President Obama tijdens de St. Patrick’s Day-viering in het Witte Huis. Met meer dan een miljoen luisteraars op Spotify en meerdere platina albums op hun naam, hebben ze een internationale fanbase opgebouwd.

In 2023 bestaan ze 15 jaar, en dat vieren ze met de release van een nieuw  album, “The Road Not Taken”, dat op 23 juni het licht zag, en een wereldwijde tour.
Dit meesterwerk, boordevol originele nummers, is tot stand gekomen in samenwerking met enkele van Ierland’s meest bejubelde artiesten, waaronder The Script, Kodaline, Picture This, Ryan Sheridan, JC Stewart, Steve Perry (Journey) en Sharon Corr (The Corrs). Het album omvat betoverende singles als “Connemara Bay”, “1845”, “Chasing Rainbows” en “The Streets of Kinsale” (met Steve Perry), die een diepgaande muzikale reis bieden door de rijke Ierse tradities en moderne klanken.

Mis dit onvergetelijke muzikale avontuur niet wanneer The High Kings doorheen België en Nederland trekken. Van 4 tot en met 14 oktober 2023 zullen ze maar liefst 9 shows verzorgen.  Hun setlist bevat niet alleen eigen nummers, maar ook bekende Ierse ballads en traditionele sing-a-longs waar het hele publiek voluit van kan genieten.

https://www.thehighkings.com/

Continue reading
Artist

Stefan Dixon

Stefan Dixon is een Zuid-Afrikaanse singer-songwriter die zich enkele jaren geleden in Brussel vestigde en vanaf dag één non stop aan zijn muzikale weg door Vlaanderen en Brussel timmerde.

Begin 2023 gaf singer-songwriter Stefan Dixon nog een Zuid-Afrikaanse toets aan het iconische nummer ‘De Zotte Morgen’ van Zjef Vanuytsel. En in de zomer van 2023 stond hij op het podium naast gerenommeerde artiesten als Raymond van het Groenewoud, Jan De Wilde, Jan De Smet en Andrea Croonenberghs voor een emotionele hommage aan Zjef Vanuytsel. Dixon’s interpretatie voegde een extra dimensie toe aan het geliefde nummer en getuigde van zijn veelzijdige muzikale talent.
In september 2023 verrast hij opnieuw met een pakkend nummer. Deze keer dompelt Stefan Dixon zich volledig onder in zijn moedertaal en brengt hij een song dat recht uit zijn hart en geboorteland komt: “Vanaand Gaan Ons Terug”.

Stefan Dixon is een Zuid-Afrikaanse singer-songwriter die zich enkele jaren geleden in Brussel vestigde en vanaf dag één non stop aan zijn muzikale weg door Vlaanderen en Brussel timmerde.
De afgelopen maanden was hij te zien in de boeiende theatervoorstelling ‘Afrivlaams’, een muzikale reis, samen met Klaas Delrue, die ons meenam van het betoverende Kaapstad naar het bruisende Brussel.
Klaas Delrue is een grote fan van Zuid-Afrika, en vooral bekend als liedjesmaker en zanger van Yevgueni. Klaas leerde Stefan kennen op Open Mic in het Depot (Leuven) in 2014. De rest is (een heel klein beetje) Belpop-geschiedenis. De twee mannen raken aan de praat en ook heel snel bevriend. Vooral de zin “je moet dat vaker doen, in het Afrikaans zingen” blijft hangen en zal een paar jaar later tot het Radio 1 en Radio 2 hitje “Vir Nou/Voor Nu” leiden, een eerste Dixon-single in het Afrikaans, in duet met Delrue.
Over zijn nieuwste song “Vanaand Gaan Ons Terug” zegt Dixon: “Ek is baie opgewonde oor die liedjie. Ek gooi daarmee my hart met ’n wye boog terug na my geboorteland.” Deze single is meer dan alleen muziek; het is een emotionele reis terug naar zijn roots, doordrenkt met de rijke cultuur en warmte van Zuid-Afrika. Hij neemt je mee.

Credits.
Geschreven en gecomponeerd: Stefan Dixon // Drums: Steven Van Gelder // Bass: Jasper Hautekiet // Electric Guitars: Leendert Haaksma // Piano: Domenico Benigno // Harmonica: Steven Troch // Acoustic Guitars: Stefan Dixon // Backing Vocals: Monique Harcum & Chantal Kashala
Producers: Stefan Dixon & Rafael Van Assche
Studio: Quest4 Studio – Recording: Michel Shelle Dierickx & Rafael Van Assche
Mix: Michel Shelle Dierickx – Mastering: Uwe Teichert @ Elektropolis

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Guy Kokken – Lay-out: Jos Verwaetermeulen
Label: Quest4 Music

Continue reading
Artist

Yerra Yerra

Een eigenzinnige band, die zich niet graag in een hokje laat steken en die zich organisch ontpopt. No-nonsense rock met een vreemd en vuil kantje, dat is Yerra Yerra.
Het Limburgse trio werd al ontdekt door Willy, en ze hadden de eer om de hele maand september 2023 als Belofte van de maand te schitteren.
Nu is het aan de rest van de wereld….
Want, je kunt simpelweg niet om hun strakke sound, geweldige samenhang, en atypische, maar geweldige songs die raken. De stem van zangeres Inge Henrotay is beklijvend. Kortom, Yerra Yerra is niet zomaar een band.
Yerra Yerra is niet zomaar een band.

Yerra Yerra is het tegenovergestelde van clichés.

Reviews:
Met ‘Yerra Yerra’ zet Yerra Yerra een ijzersterk debuutalbum neer, waarmee ze zich mogen meten met de top van de Belgische rockscene. Het jaar is nog niet extreem oud, maar het moet toch al erg moeilijk worden als er in 2023 een beter Belgisch rockalbum zal uitkomen dan dit. En dat voor een debuutalbum… De mogelijke valkuil van ‘Yerra Yerra’ is alleen het beruchte tweede album, want met zo’n sterk debuut zijn de verwachtingen alleen maar hoog gespannen. ‘Yerra Yerra’ is absoluut een muzikaal meesterdebuut, wat van de band een van de grootste beloften van de Belgische hedendaagse muziek maakt. (9/10)” Maxazine Review

Wat een album! In een sterke productie, kregen we heel vaak het Hooverphonic-gevoel. Hoewel we Yerra Yerra niet in hetzelfde hokje qua genre stoppen, doen we dit wel voor de kwaliteit die het trio hier neerzet. We moéten hen live zien en we weten nu al dat we Yerra Yerra moéten onthouden als album dat we binnen 9 maanden in ons eindejaarslijstje zetten in de categorie ‘beste Belgische albums van 2023’!” Luminous Dash reviews

Website Yerra Yerra

Continue reading
Artist

The Man Up North

The Man Up North

Meer dan een decennium geleden begon deze band met roots in Leuven aan een wervelende trip.
Al snel konden ze spelen in het STUK, Het Depot, AB, Bruksellive en wanneer ze in 2011 best live act wonnen op The Music Exposure Awards bracht dit hun zelfs in de Cargo
club te Londen.

Ook verscheen er een EP in samenwerking met producer Luuc Cox (Shameboy).
In 2018 brachten ze een single “Transform” uit, geproducet door Reinhard Vanbergen.
Die kwam in de HUMO in het rijtje van songs van de week te staan.
Het geluid is donkerder, ijler en elektronischer dan vroeger, dit is een mooie comebacksingle”.

Ze werkten verder met Reinhard Vanbergen en de ondertussen al wat oudere jongens kwamen zo tot een volwassen sound en een album dat gedeeld mag worden.

  Geert Reynaerts

Review album – release juni 2023
“The Horrors meets Leonard Cohen meets Interpol. Gelijke delen indierrock en milde psychedelica.
Even opwindend als bedachtzaam. Hart en kloten houden elkaar dertien tracks lang in evenwicht.”

Ook Luminous Dash is fan.
Hun geluid klinkt als een combinatie van The National en Interpol met een vleugje Depeche Mode.
Deze langspeler heeft internationale allure en is zeker nu al een van de strafste platen van 2023.

In juni 2023 stelde de band hun langverwachte album voor. HLN was erbij en schreef:
De groep met Leuvense roots maakte de hoge verwachtingen meer dan waar in Het Depot waar ze
zowaar de grote zaal lieten vollopen voor de voorstelling van de eerste plaat die dezelfde naam kreeg.”

Verlies jezelf in deze laatbloeier van formaat en swing mee op de duistere moves van deze band.

The Man Up North

 

 

www.themanupnorth.com

Continue reading
Artist

Stefan Dixon

Iedereen kent het iconische nummer ‘De Zotte Morgen’ van Zjef Vanuytsel.

Stefan Dixon geeft er nu in 2023 een Zuid-Afrikaanse toets aan…

Stefan Dixon is een Zuid-Afrikaanse singer-songwriter die zich enkele jaren geleden in Brussel vestigde en vanaf dag één non stop aan zijn muzikale weg door Vlaanderen en Brussel timmerde. Momenteel werkt hij aan een theatervoorstelling ‘Afrivlaams’, een muzikale reis van Kaapstad naar Brussel en hopelijk ook weer terug.  Dit samen met Klaas Delrue.

Klaas Delrue is een grote fan van Zuid-Afrika, en vooral bekend als liedjesmaker en zanger van Yevgueni. Klaas leerde Stefan kennen op Open Mic in het Depot (Leuven) in 2014. De rest is (een heel klein beetje) Belpop-geschiedenis. De twee mannen raken aan de praat en ook heel snel bevriend. Vooral de zin “je moet dat vaker doen, in het Afrikaans zingen” blijft hangen en zal een paar jaar later tot het Radio 1 en Radio 2 hitje “Vir Nou/Voor Nu” leiden, een eerste Dixon-single in het Afrikaans, in duet met Delrue.

Op aanraden van Klaas Delrue dook Stefan Dixon in het nummer ‘De Zotte Morgen’.

“Eerst dacht ik dat de song te complex was, maar van zodra ik eraan begon, vloeide de tekst er in het Zuid-Afrikaans uit. Extremely easy. Ondertussen is De Zotte Morgen één van mijn favoriete nummers uit Afrivlaams. Muzikaal en tekstueel zeer sterk. Ik maakte er een lichte rock ‘n roll versie van.”

Die nag sluip weg die lig verbleek – die skaduwees vlug in stilte En ver op die horison – begin die son te styg en uit die mis word dit getrek Die oopte van die dagbreek veilig in sy skoot gesteek Die ritme van  De zotte morgen

Continue reading
Artist

Jelle Cleymans

Jelle Cleymans (1985) is zanger, acteur, presentator en liedjesschrijver.

 

Album  ‘Welk oog en hoeveel tranen’ (release : feb 2013)

In 2013 bracht Jelle “Welk oog en hoeveel tranen” uit; zijn ode aan de imperfecte liefde. De titelsong bleek een schot in de roos. Het nummer steeg naar plaats 1 in de Vlaamse top 10 en het kreeg van het Radio 2 publiek de prijs voor het beste Nederlandstalige nummer van dat jaar. Het album kreeg ook fijne recensies van de pers. Een opvolger kon dus niet achterblijven.

 

 

 

 

Album ‘Napoleon XXIII’ (release: nov 2015)

In 2015 werd Jelle 30 en maakte hij een voorlopige balans op in zijn derde soloplaat ‘Napoleon XXIII’. Heeft het leven hem al goed bediend? En bediende hij het leven wel genoeg?
Een kluwen van vragen die hem maar één zekerheid biedt: twijfel!

Napoleon XXIII is een twijfelaar. Nochtans is hij vastberaden geboren. Volgens zijn moeder zelfs met een helm op zijn kop. De twijfel moet er dus geruisloos ingeslopen zijn. En het wordt erger. Hoe meer toeren rond de zon, hoe meer vragen hij zich stelt.
Maar hij sust zich met de gedachte dat vragen stellen gezond is en alleszins niet schadelijk voor de bloeddruk. Of toch? Twijfel.

 

Album ‘Roubaix’ (release: nov 2022)

Roubaix is Cleymans’ vierde soloalbum. In zijn eigen, frivole stijl brengt hij een ode aan het struggelen. Hij probeert de schoonheid van het afzien te grijpen in een dozijn nieuwe songs. Want niemand ontsnapt aan een gezonde portie twijfel of tegenslag. Ook een zanger niet. Dan kunnen we het maar beter proberen te omarmen. Dan kunnen we er maar beter mee aan de slag. Er af en toe om huilen. Maar er vooral een goeie geut om lachen.
Sommigen zijn een vlakke tijdrit, maar wij, wij zijn Parijs-Roubaix.

 

Op onze zoektocht naar het grootste geluk, moeten we af en toe een beetje afzien. Dat hoort er nu eenmaal bij. Maar als we dat doen, dan wacht de velodroom op ons als opperste beloning.

 

Credits:
Jelle Cleymans: tekst & muziek
Jo Mahieu: productie & arrangementen
Yves Baibay: drums, percussie
Peter Verhaegen: elektrische bas, contrabas, zang
Alano Gruarin: toetsen
Patrick Steenaerts: gitaren
Jan Cleymans: tenorsax, basklarinet
Jo Mahieu: gitaren, percussie, glockenspiel, omnichord
Elke Bruynseel: zang
Geert Clarisse: Illustratie

 Koen Bauters

 

Continue reading
Artist

Zonen met vaders

Zonen met vaders, kortweg ZMV, zijn de makers van het album ‘Ogen voor een andere blik’.

Een mooie, echte, spannende, Nederlandstalige plaat. Een eclectisch, maar organisch album voor elk seizoen met intrigerende melodieën en straffe teksten dat pas na ettelijke luisterbeurten de helft van haar geheimen prijsgeeft. Donkere en lichte synths, etherische en aardse gitaren, stomende en subtiele blazers, wilde en kabbelende ritmesecties, mannelijke en vrouwelijke stemmen buitelen over elkaar heen, maar lijken één ding gemeenschappelijk te hebben: ‘een stem geven aan de dagdagelijkse poëzie van de underdog’.

We maken bovenaardse ondergrondpop die een unieke plek inneemt binnen het Nederlandstalige genre, het enige genre dat eigenlijk geen genre is.

Aan de plaat werd in verschillende sessies over bijna twee jaar gewerkt in de Boma Studio onder het zachte meesterschap van producer Frederik Segers (FULCO, Roland, STADT, PJDS…). Bijna tweehonderdvijftig crowdfunders zorgden financieel en met hun liefde mee voor de totstandkoming van dit album.

Release: 10/01/2020

 

Continue reading
Artist

Stef Bos

1991-2021
Exact 30 jaar geleden maakte Stef Bos furore met zijn debuut -en doorbraakalbum “Is dit nu later”. Daarop ijzersterke en tijdloze nummers als Wodka, Wat een wonder, Is dit nu later, en vooral Papa. Stef Bos is onlosmakelijk verbonden met deze song. Het liedje blijft actueel, zelfs na 30 jaar.  Op het moment dat Stef het nummer schreef had zijn vader gehoord dat hij nog  hooguit enkele maanden te leven had. (uiteindelijk zou hij overlijden in 2014 op 91-jarige leeftijd). Zoveel verschillen tussen vader en zoon, en toch zoveel liefde. De essentie van het nummer is de laatste zin : ‘maar papa, ik hou steeds meer van jou’.

 

Tijd om terug te blikken én vooruit te kijken naar nieuw werk. Steeds op weg om zijn eigen stem te vinden. Een weg zowel naar Zuid-Afrika, en Nederland, en natuurlijk ook Vlaanderen. Momenteel repeteert Stef Bos voor een muzikaal vuurwerk met grote bezetting. Een muzikale reis door de tijd, van “Is dit nu later” tot “Later is nu”. Een reis van maar liefst 30 jaar in woord en muziek.

‘Ik zing zolang ik blijf bestaan. Ik zing totdat ik onderga. Ik zing de longen uit mijn lijf. Ik zing mij weg uit deze tijd. Ik zing mezelf vrij’

                                                                                                                                                                                                                             Lieke Anna

 

 

Februari 2023 – Bitterlief

‘Ek is bitterlief vir jou’
Is een prachtige uitdrukking in het Afrikaans
die zoveel wil zeggen als
‘Ik zie u doodgraag’
of
‘Ik hou zielsveel van jou’

Maar een woord als BITTERLIEF is onmogelijk om echt te vertalen.
En waarom zouden we ook.
We kunnen het gewoon invoeren in het Nederlands,
zoals ‘streelpaneel’ voor ‘touchscreen’,
of ‘Loerbroer’ voor ‘Big Brother’.

Het moet ergens in 2021 zijn geweest. Ik zit bij mij thuis in Wachtebeke, samen met producers Jo Francken en Pieterjan Maertens te luisteren naar mogelijke songs voor een nieuwe cd. Op een bepaald moment vragen ze mij : ‘En…heb je nog meer…?
Ik zei: Ja, ik heb nog een paar nummers in het Afrikaans maar die hou ik voor een ander project rond die taal.
Waarop Jo zei: ‘Maar allez, zo gaan we niet beginnen, ge moet doen alsof dit uw laatste plaat is en dan moeten de beste stukken erop’. Vervolgens liet ik ‘Bitterlief’ horen en was het pleit beslecht. Die moest bij de verzameling en het was ook gelijk de titel voor de cd.

De werksessies in Wachtebeke waren top. Woorden en akkoorden werden onder een loep gelegd. Twee vriendelijke pitbull terriërs die nooit loslaten brachten mij terug in de stroom van songwriting op alle vlakken. Ik nam de tijd en door Covid was die er ook in ruime mate.
Met ‘Bitterlief’ ging ik terug naar hoe ik ooit begon op een bovenkamer in de Lange Nieuwstraat in Antwerpen waar de hele eerste cd werd geschreven zonder enige druk van tijd.

Zo ontstond deze verzameling songs in die onwerkelijke Covid-tijd.
Toen het virus ons leven begon te bepalen worstelde ik nogal met de angstdoctrine waar we in terecht kwamen, wist niet wat ik er mee moest want het leven moet voor mij een avontuur zijn.
Het werken aan deze verzameling liet mij voorbij die tijd denken en Covid werd daardoor juist geen thema.
We zochten vooral songs zonder houdbaarheidsdatum.
Toen we een lijst van liedjes hadden werden die eerst opgenomen met piano en gitaar om ze vervolgens verder uit te werken. Fijne manier van werken omdat een song met een enkel instrument zichzelf staande moet kunnen houden in de wereld van theater waar ik thuiskom.

Het is een reis door de tijd
We zitten in een trein
Het landschap schiet voorbij

Drie zinnen die ik schreef als opening voor ‘En wij vergeten soms te dromen’ en die niet gezongen worden op de cd maar wel de richtlijn zijn voor wat ik zoek. Songs als muzikale foto’s van een reis door de tijd die ons leven voor mijn gevoel is. Soms noem ik het ook muzikale journalistiek …. Want het is vooral de werkelijkheid die mij laat schrijven. Uitzichten, ontmoetingen, mensen die mij raken, ontroeren of verontrusten. De praktische wereld van muziek is me altijd nog een beetje vreemd.
Toen ik begon nam ik een hoge vlucht met het album ’Is dit nu later’ en ik moest me verhouden met roem, kritiek en aanverwante afleidingen. Maar ik hield me vast aan een zin van de filosoof Nietzsche die Joni Mitchell gebruikte om haar loopbaan te kenschetsen ‘Twee punten en een rechte lijn’, oftewel op zijn Vlaams:
‘Gewoon uw ding blijven doen en niet de mode volgen om in de race te blijven’.

Een journalist schreef een paar jaar geleden naar aanleiding van een concert hetvolgende : ‘Deze man heeft, steeds verder weg van mediageniek vertoon, een eigen stijl gevonden die nu in volle rijpheid open gebloeid is’.
Ik las die zin en dacht…ja dat klopt. Mijn begin was niet smetteloos, ik hield me teveel tegelijk bezig met vanalles en nog wat.. Schrijven voor de ene en de andere, , een half jaar de buurman van Samson zijn, in de achtergrond op een songfestival de zin ‘Toeptoeptoepbidoea’ zingen…maar ik kijk daar met een glimlach op terug omdat ik daarna steeds meer mijn eigen weg heb gevonden en ik denk nu : ‘Beter zo te beginnen dan zo te eindigen’.

Deze cd is daarvan een goed voorbeeld. Ik sta in bloei. Dat voel ik ook op een podium. Shaffy heeft me geleerd dat het niet om de zanger gaat maar om het lied en dat kan ik, nu de 60 voorbij, in praktijk brengen. Ik ben een laatbloeier op alle vlakken.
Een laatbloeier die iets heeft van een eenzaat, een heremiet en tegelijkertijd graag onder de mensen is want daar ligt de voedingsbodem voor een song, niet in mijn hoofd. Ik moet een lied niet zoeken, ik kom het tegen.

Het werken aan deze cd heeft me wakker gekust in de surrealistische tijd van Covid. Later in die periode sloeg het noodlot toe in ons privéleven door het verlies van twee dierbaren en een zoon die balanceerde op de rand van het leven, maar als een godswonder nu weer de Tafelberg beklimt.
In die tijd voelde ik hoe je opeens uit de werkelijkheid kunt worden geslingerd en als kleine kwetsbare mens in die grote ruimte staat van tijd en universum waar ons leven aan een mooie maar ook zijden draad hangt zonder dat we het vaak beseffen. Misschien werd me toen pas echt duidelijk waarom Jo Francken zocht naar songs zonder houdbaarheidsdatum want opeens leek het de soundtrack te zijn van mijn leven zoals het was en is op dat en dit moment.

Muziek kan de wereld niet veranderen maar je kunt er wel in thuiskomen als er even geen dak boven je hoofd is in gedachten.

Stef Bos
Kaapstad
Februari 2023

Continue reading
Artist

Sabien Tiels

Meer dan twintig jaar geleden ontpopte Sabien Tiels zich als singer-songwriter en scheerde ze hoge toppen met haar eerste album “Hou je morgen nog van mij” waaruit “Trein” beslist haar grootste hit werd. Het vervolg is gekend. Trouw aan haar eigen muziekstijl baande ze zichzelf een weg doorheen het Nederlandstalige muzieklandschap waarin ze nu als “vaste waarde” wordt gezien.

Sabien Tiels stelt CD “Mannelijk Schoon” schoon

Voor haar zevende full-album “Mannelijk Schoon” en gelijknamige theatervoorstelling wist Sabien heel wat charismatisch mannelijk schoon te strikken. Ze schreef – gedreven door de muze – 10 fonkelnieuwe songs met niemand minder dan Stef Bos, Nol Havens (VOF de Kunst), Rocco Granata, Johan Verminnen, Berlaen, Guido Belcanto, Stoomboot, Hans de Booij, Wigbert en Marcel de Groot. Het duet “Is het dit nu” met Marcel de Groot werd een regelrechte radiohit.

Mannelijk schoon: release: november 2016

 

      Eric Fimmers

Continue reading

Artist

Katy Too

Katy Too is terug van weggeweest en serveerde eind augustus 2021 meteen een pareltje van een nieuwe single. ‘Sunset Sundown’ werd geschreven tijdens een avondwandeling op de Kalmthoutse Heide, jawel!

Achter Katy Too zit de stem van Leen De Haes uit Kalmthout, met roots in Heist-op-den-Berg. Ze groeide op met platen uit de sixties en seventies zoals The Beatles, Bruce Springsteen, The Mamas and the Papas, Dolly Parton, en dat hoor je in haar songs. Flarden poprock, folk, country en singer-song.

Ooit stond ze met Bint in de finale van Humo’s Rock Rally en daarna leverde ze twee albums af: ‘Quest For Honey’ (2012), een puik debuut, en vier jaar later volgde ‘Nine Lives’ (2016), dat goed onthaald werd door pers, en radio, en geproducet door Wigbert.

 ‘Sunset Sundown’ is een voorsmaakje van de derde plaat, ‘Fortysomething’, een persoonlijk album, waarin Katy Too je meeneemt in haar wereld als veertiger. Zo wandel je in ‘Sunset Sundown’ mee door de heide. Rust zoeken en vinden in de schoonheid en kracht van de natuur. Kabbelend mooi. Laat die Indian Summer maar komen.

Sam Pieter Janssen (SJ Hoffman, And Then Came Fall, DRIFTWOOD) producete het album.

De volgende muzikanten kleurden het album in: Simon Casier: basgitaar (Balthazar, Douglas Firs, Senne Guns, ….), Steven Van Gelder: drums & engineering (Hydrogen Sea, Lady Linn, GEIKE, …), Peter Lesage: keys (Ertebrekers, Flip Kowlier, …), Bart Boonen: elektrische gitaar (Eddy & les Vedettes, The Pop Gun), Chantal Kashala & Steve Kashala: backing vocals (Bajoli, Dana Winner, Milow, Natalia, Sam Vloemans,… ).

Producer Sam Pieter Janssens: “Het maken van ‘Fortysomething’ – de samenwerking tussen Leen en mezelf – verliep heel natuurlijk, bijna rimpelloos. De rode draad in het album raakt ook bij mij, eveneens een prille veertiger, een gevoelige snaar. Daardoor liep het hele productie- en opnameproces als vanzelf. Alsof ons intern kompas dezelfde richting aangaf.”

Continue reading